Ludzie kroczący ulicami Tokyo spieszyli w różne strony. Z lotu ptaka miasto przywodziło na myśl mrowisko, a ludzie krzątające się po nim mrówki. Społeczność stolicy była wymieszana: starzy i młodzi, zwyczajni i niezwyczajni, biznesmeni i prostytutki. Wszystko zdawało się składać na jedną pasująco do siebie całość. Przed oczami tajemniczej osoby stojącej pod drzewem sakury ludzie kroczyli w dwie astrony: W prawo i w lewo, gdyż takie było ułożenie przecinających się ulic. Przechodni stanowili jakby kurtynę, przez którą co jakiś czas wyłaniała się postać młodego chłopaka o niebieskich włosach, ubranego w czarną bawełnianą pelerynę do kostek. Zdawało się, że tylko on na niego patrzył i to bardzo dziwnym, nie zdrowo zainteresowanym wzrokiem. Od czasu do czasu popychali go przechodni, to znikał za ich kurtyną i znów się pojawiał. Zdawało się, że za każdym razem, gdy zniknie, pojawia się bliżej stojącego pod drzewem mężczyzny...

Chłopak beznamiętnie odwrócił się do obserwowanego wcześniej mężczyzny. Zdawało się, że na jego twarzy nie malowały się wówczas żadne emocje. Patrzył w jego chłodne jak styczniowe powietrze oczy, czując jak ciałem wstrząsają dreszcze. Oddychał ciężko, jakby był sparaliżowany strachem. Nagle przecząc wszelkim podejrzeniom uśmiechnął się szelmowsko, odwracając się od mężczyzny i zaczął iść w stronę z której wcześniej przyszedł. Nie odpowiedział mu na pytanie. Wyglądało to tak, jakby chciał go dokądś zaprowadzić, gdyż odchodząc kilka kroków, obejrzał się na nieznajomego, tajemniczego mężczyznę.

Chłopak tym razem nie patrzył w oczy tajemniczemu mężczyźnie. Być może bał się ich lodowatego spojrzenia, które sprawiało, że zaczął nieprzyjemnie się trząść, jak dawno tego nie robił.
- Salve, "Black Lilithum". - Wypowiedział trzy słowa, jakby ukryta w nich była odpowiedź na to pytanie. Ponownie minął nieznajomego i znów zaczął podążać w swoim kierunku. - Chodź... - Zachęcił slodkim, niemal opiekuńczym głosem.

W tym moemncie obok nich przeszedł niewysoki, czarnowłosy chłopak posyłając im znaczace spojrzenie. Przeszedł kawałek poczym odwrócił sie gwałtownie:" Czy to...Nie moze być!" Tak dawno nie widział nikgo z innego świata, że wręcz uwierzył, że takowy nie istnieje i istniał tylko w wyobraźni. Teraz widział dobrze...:"Wyglądają jak..." Chlopak przystanał nieco oddalony od rozmawiajacych przyglądając im się bacznie z rękami w kieszeniach.

Mężczyzna w czarnym kapturze również zauważył dziwnego chłopaka:" Nie może nas widzieć..To człowiek...Pewnie widzi jakąś ładną kobietę.."

Niebieskowlosy patrzył na niego przez chwilę, po czym podszedł zdecydowanym krokiem, zostawiając na chwilę z tyłu tajemniczego mężczyznę. Przyjrzał mu się uważnie, ale nie dotykał. Ręce trzymał z tyłu za sobą - Widzisz nas będąc człowiekiem? - Zdziwił się nagle, oglądając się za siebie na mężczyznę w dżilbab. - Niesamowite... - wyszeptał. - Pierwszy raz widzę kogoś takiego.

Ubrany na czarno mężczyzna przyglądał sie z daleka. Nie chciał podchodzić bliżej, albo poprostu nei widzał takiej potrzeby:" Czeg od nas chcesz chłopcze?" Zapytał i jakby nie cekając na odpowiedź dodal:" Nie pozwolimy sie szantarzować..Nikt ci nie uwieży, że nas widzisz..."